วันเสาร์ที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2556

นักขายกับธุรกิจเครือข่าย (อีกครั้ง)


หลายคนที่เข้าสู่ธุรกิจเครือข่าย หรือผู้คนที่อยู่นอกวงการธุรกิจเครือข่ายเข้าใจว่าธุรกิจเครือข่ายคือการขายสินค้า และก็ชวนผู้คนมาช่วยขายสินค้าให้กับตัวเอง  มองไปมองมากับเสมือนหาคนมาทำงานแทนตนเอง มองไปก็ดูเหมือนภาพจะลบพอสมควร ดังนั้นบริษัทเครือข่ายทุกแห่งจึงอบรมปรับทัศนคติให้สมาชิกของตนเองเน้นสร้างองค์กรซึ่งว่ากันว่า เป็นธุรกิจอย่างหนึ่งที่จะสร้างความมั่นคงในอนาคต แต่น้อยคนจะประสบความสำเร็จ (ซึ่งรวมตัวผมเองด้วย) เพราะส่วนใหญ่การสร้างองค์กรนั้นไม่ง่ายนักในระยะเริ่มต้น ที่สำคัญรายได้ก็น้อยด้วย จึงเน้นขายสินค้าซึ่งมักจะสร้างรายได้ทันที ซึ่งในความเห็นส่วนตัวของผมก็ถือว่าไม่ผิด เพราะบริษัทเครือข่ายเกือบทุกแห่งก็กำหนดราคาขายปลีก และราคาสมาชิกกันทั้งนั้น การขายสินค้าโดยตรงจึงน่าจะง่ายกว่าการชวนคนมาเป็นสมาชิก ซึ่งยุ่งยากโดยเฉพาะต้องหาเอกสารหาพร้อมการสมัคร แถมหลายแห่งยังต้องเสียค่าสมัครทั้งแรกเข้าและรายปี สำหรับผมแล้วมีทั้งขายและหาสมาชิกซึ่งบางครั้งการชวนคนสมัครสมาชิกก็ไม่ลำบากนัก เนื่องจากเงื่อนไขที่นามกรีนเบอร์รี่ กำหนดนั้น  ไม่สร้างเงื่อนไขที่ผูกมัดกับสมาชิกครับ ที่สำคัญแผนการตลาดสร้างมาไว้สร้างผู้บริโภคเป็นสำคัญ นักขายอาจจะเหนื่อยกับระบบ nam greenberry และที่สำคัญจะเป็นระบบที่เอื้อสำหรับนักธุรกิจเครือข่ายที่เหนื่อยล้ากับระบบเดิมที่เคยได้สัมผัส ถ้าท่านคิดว่าท่านคุ้มต้นทุนในการทำธุรกิจแบบเดิมๆ ได้ ก็ไม่จำเป็นต้องสนใจเราครับ  

วันเสาร์ที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2556

นักขายกับธุรกิจเครือข่าย

สังคมยังคงสับสนกับ ธุรกิจเครือข่าย 
ว่าคืองานขายตรง งานขาย นักขาย อะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับกับการขายของขายสินค้า
บ่อยครั้งคนที่มาสมัครสมาชิกกับผมเองก็ชอบที่จะไปขายสินค้า
 แล้วทำไมมันจึงเป็นเช่นนั้น...? 
คราวหน้าลองมาดูคำตอบกัน


แนวคิดจากผู้ก่อตั้งนามกรีนเบอร์รี่


แผนธุรกิจของธุรกิจผู้บริโภค


สินค้าทั่วไป


สินค้าเครื่องกรองน้ำและเครื่องกรองอากาศ


สินค้าเกษตร


สินค้าของใช้ในครัวเรือน


สินค้าความงาม


สินค้าสุขภาพ